miércoles, diciembre 16, 2009

SILENCIO Y FE
































































































































domingo, octubre 18, 2009

AFTERPUNK



" El afterpunk es, simplemente, una práctica generadora de intensidades adaptada a la nueva estructura de lo social: realista, pero pasional. "


José Luis Brea

viernes, octubre 16, 2009

Who are they?





INSTRUCCIONES

1. Esto es un concurso para adivinar quiénes son?
2. No, no se puede hacer más grande - ahí está la gracia.
3. Es posible, pero difícil, no desesperes.
4. Last but not least, acertar tiene premio.


viernes, octubre 09, 2009

JAMÁS reproches


Hölderlin no tuvo hyperlink




jueves, octubre 08, 2009

TRATADO DE MÉTODO
( aportando clarividencia u oficio )


Quisiera ser tu

aunque

yo ya no me dedico a éso




Y NO ME PARARÉ A DECIR BASTA

Los infinitos bordes del minuto que se acaba







miércoles, septiembre 23, 2009

sábado, septiembre 12, 2009

SITGES 2009: COME SOON



ACCIDENTS HAPPEN. Andrew Lancaster. 2009.
THE CHILDREN. Tom Shankland. 2008.
COLD SOULS. Sophie Bartes. 2009.
THE COUNTESS. Julie Delpy. 2009.
LES DERNIERS JOURS DU MONDE. Jean-Marie y Arnaud Larrieu. 2009.
DOGTOOTH (KYNODONTAS). Yorgos Lanthimos. 2009.
DORIAN GRAY. Oliver Parker. 2009.
ENTER THE VOID. Gaspar Noé. 2009.
GRACE. Paul Solet. 2009.
HEARTLESS. Philip Ridley. 2009.
HIERRO. Gabe Ibáñez. 2009.
LA HORDE. Yannick Dahan y Benjamin Rocher. 2009.
INGRID. Eduard Cortés. 2009.
KINATAY. Brillante Mendoza. 2009.
METROPIA. Tarik Saleh. 2009.
MOON. Duncan Jones. 2009.
MR. NOBODY. Jaco Van Dormael. 2009.
MUSASHI: THE DREAM OF THE LAST SAMURAI. Mizuno Nishikubo. 2009.
NE TE RETOURNE PAS. Marina de Van. 2009.
SPLICE. Vincenzo Natali. 2009.
THIRST. Park Chan-wook. 2009.
TIMER. Jac Schaeffer. 2009.
YATTERMAN. Takashi Miike. 2009.

SECCIÓN OFICIAL FANTÀSTIC PANORAMA

9. Shane Acker. EUA, 2009.
BAD LIEUTENANT: PORT OF CALL NEW ORLEANS. Werner Herzog. 2009.
CARGO. Ivan Engler y Ralph Etter. 2009.
CARRIERS. Àlex Pastor y David Pastor. 2009.
THE COLLECTOR. Marcus Dunstan. 2009.
CROWS 2. Takashi Miike. 2009.
DEAD SNOW. Tommy Wirkola. 2008.
LOFT. Erik Van Looy. 2008.
ORPHAN. Jaume Collet-Serra. 2009.
PANDORUM. Christian Alvart. 2009.
PANIQUE AU VILLAGE. Stéphane Aubier y Vincent Patar. 2009.
PARANORMAL ACTIVITY. Oren Peli. 2007.
THE SHADOW. Federico Zampaglione. 2009.
SOLOMON KANE. Michael J. Basset. 2009.
SORORITY ROW. Stewart Hendler. 2009.
SUMMER WARS. Mamoru Hosada. 2009.
GEORGE A. ROMERO’S SURVIVAL OF THE DEAD. George A. Romero. 2009.
VALHALLA RISING. Nicolas Winding. 2009.
ZOMBIELAND. Ruben Fleischer. 2009.

SECCIÓN OFICIAL FANTÀSTIC PANORAMA - BRITISH FOCUS

DOGHOUSE. Mike Loveday. 2009.
THE DESCENT: PART 2. John Harris. 2009.
THE ECLIPSE. Connor McPherson. 2009.
LESBIAN VAMPIRE KILLERS. Phil Claydon. 2008.
MALICE IN WONDERLAND. Simon Fellows. 2009.

SITGES ESPECIALS

CELDA 211. Daniel Monzón. 2009.
CLIVE BARKER'S BOOK OF BLOOD. John Harrison. 2009.
CLIVE BARKER'S DREAD. Anthony DiBlasi. 2009.
THE FROST. Ferran Audí. 2009.
THE HURT LOCKER. Kathryn Bigelow. 2008.
THE IMAGINARIUM OF DR. PARNASSUS. Terry Gilliam. 2009.
NADIE INQUIETÓ MÁS. Gustavo Leonel Mendoza. 2008.
NIGHTMARES IN RED, WHITE AND BLUE. THE EVOLUTION OF THE AMERICAN HORROR FILM. Andrew Monument. 2009.
TETSUO: THE BULLETMAN. Shinya Tsukamoto. 2009.


SITGES CLÀSSICS


ALIEN (ALIEN, EL 8. PASAJERO). Ridley Scott. 1979.
A CLOCKWORK ORANGE. Stanley Kubrick. 1971.
THE PIT AND THE PENDULUM (EL PÉNDULO DE LA MUERTE). Roger Corman. 1961.
ZOMBI 2 (NUEVA YORK BAJO EL TERROR DE LOS ZOMBIS). Lucio Fulci. 1979.

SITGES CLÀSSICS - HOMENATGE ALS 80

A NIGHTMARE IN ELM STREET (PESADILLA EN ELM STREET). Wes Craven. 1984.
GHOST BUSTERS (LOS CAZAFANTASMAS). Ivan Reitman. 1984.


SECCIÓ OFICIAL NOVES VISIONS

FICCIÓ

BRONSON. Nicolas Winding Refn. 2009.
DELIVER US FROM EVIL. Ole Bornedal. 2009.
THE FORBIDDEN DOOR. Joko Ankwar. 2009.
THE FOREST. Ashvin Kumar. 2009.
THE HOUSE OF THE DEVIL. Ti West. 2009.
INDEPENDENCIA. Raya Martin. 2009.
MORPHIA. Alexei Balabanov. 2008.
NYMPH. Pen-ek Ratanaruang. 2009.
PONTYPOOL. Bruce McDonald. 2008.
SYMBOL. Hitoshi Matsumoto. 2009.
VAN DIEMEN'S LAND. Jonathan auf der Heide. 2009.
VISAGE. Tsai Ming-liang. 2009.
WHITE LIGHTNIN’. Dominic Murphy. 2009.

NO FICCIÓ

BEST WORST MOVIE. Michael Paul Stephenson. 2009.
CROPSEY. Joshua Zeman y Barbara Brancaccio. 2008.
SON AND MOON (DIARIO DE UN ASTRONAUTA). Manuel Huerga. 2008.

DISCOVERY

1. Pater Sparrow. 2009.
AMER. Hélène Cattet y Bruno Forzani. 2009.
COLIN. Marc Price. 2008.


ORIENT EXPRESS-CASA ÀSIA


20th CENTURY BOYS - CHAPTER 2. Yukihiko Tsutsumi. 2009.
20th CENTURY BOYS - CHAPTER 3. Yukihiko Tsutsumi. 2009.
CHAW. Shin Jung-won. 2009.
GOEMON. Kazuaki Kiriya. 2009.
HAEUNDAE. Yun Je-gyun. 2009.
IP MAN. Wilson Yip Wai-shun. 2008.
MERANTAU. G. H. Evans. 2009.
VENGEANCE. Johnnie To. 2009.

ANIMA'T

EVANGELION 2.0. Masayuki y Kazuya Tsurumaki. 2009.
FIRST SQUAD. THE MOMENT OF TRUTH. Yoshiharu Ashino, Misha Shprits y Aljosha Klimov. 2009.
GENIUS PARTY BEYOND. Mahiro Maeda, Kazuto Nakazawa, Shinya Ohira, Tatsuyuki Tanaka y Koji Morimoto. 2008.
IN THE ATTIC: WHO HAS A BIRTHDAY TODAY? Jirí Barta. 2009.
KING OF THORN. Kazuyoshi Katayama. 2009.
LASCARS (ROUND DA WAY). Albert Pereira-Lázaro y Emmanuel Klotz. 2009.

ANIMA’T NENS

MY NEIGHBOR TOTORO. Hayao Miyazaki. 1988.
THE SECRET OF KELLS. Tomm Moore y Nora Twomey. 2009.
OBLIVION ISLAND: HARUKA AND THE MAGIC MIRROR. Shinsuke Sato. 2009.
YONA YONA PENGUIN. Rintaro. 2009.

MIDNIGHT X-TREME

BLACK DYNAMITE. Scott Sanders. 2008.
THE HILLS RUN RED. Dave Parker. 2009.
BREAK. Matthias Olof Eich. 2009.
HARD REVENGE MILLY.
HARD REVENGE MILLY BLOODY BATTLE. Takanori Tsujimoto. 2008/2009.
THE HORSEMAN. Steven Kastrissios. 2008.
THE HUMAN CENTIPEDE. Tom Six. 2009.
THE LOVED ONES. Sean Byrne. 2009.
MACABRE. The MO Brothers. 2009.
RECON 2023: THE GAUDA PRIME CONSPIRACY. Christian Viel. 2009.
THE REVENANT. Kerry Prior. 2009.
SAMURAI PRINCESS. Kengo Kaji. 2008.
SMASH CUT. Lee Gordon Demarbre. 2009.
VAMPIRE GIRL VS. FRANKENSTEIN GIRL. Naoyuki Tomomatsu y Yoshihiro Nishimura. 2009.
WASTING AWAY. Matthew Kohnen. 2007.
YAMAGATA SCREAM. Naoto Takenaka. 2009.
ZONE OF THE DEAD. Milan Konjevic. 2009.

MONDO MACABRO

MAHAKAAL (THE MONSTER). Tulsi y Shyam Ramsay. 1993.
VEERANA (THE WILDERNESS). Tulsi y Shyam Ramsay. 1988.

ELS ALTRES FANTÀSTICS: IMAGINARI I AUTORIA EN EL CINEMA CATALÀ I ESPANYOL CONTEMPORANI

BRUJA, MÁS QUE BRUJA. Fernando Fernán-Gómez. 1977.
CADA VER ES... Ángel García del Val. 1981.
EL ESPÍRITU DE LA COLMENA. Víctor Erice. 1973.
EL PERRO. Antonio Isasi Isasmendi. 1977.
EL SUEÑO DEL MONO LOCO. Fernando Trueba. 1989.
LA CASA SIN FRONTERAS. Pedro Olea. 1972.
LA MADRE MUERTA. Juanma Bajo Ulloa. 1993.
LAS CRUELES. Vicente Aranda. 1969.
VAMPYRES (LAS HIJAS DE DRÁCULA). José Ramón Larraz. 1974.
VIVA LA MUERTE! AUTOPSIE DU NOUVEAU CINÉMA FANTASTIQUE ESPAGNOL. Yves Montmayeur. 2009.

SEVEN CHANCES

UN LAC. Philippe Grandrieux. 2008.
MARY AND MAX. Adam Elliot. 2008.
NUCINGEN HAUS. Raoul Ruiz. 2008.
PALERMO SHOOTING. Wim Wenders. 2008.
LA TERRE DE LA FOLIE. Luc Moullet. 2009.
LES YEUX SANS VISAGE (LOS OJOS SIN ROSTRO). Georges Franju. 1959.
YOUTH WITHOUT YOUTH. Francis Ford Coppola. 2007.



En verd coses que em poden interesar d'aquest any - dependrà lògicament d'horaris.

jueves, septiembre 10, 2009

La leyenda del tiempo

La gestación del disco de Camaron de la Isla, la leyenda del tiempo, me fascina sobremanera. De hecho, puedo decir que en la biografía y obra del Dios del Flamenco no hay episodio que me atraiga más. La leyenda del tiempo fue la grabación de un prodigio de futuro aunque con una sonoridad muy propia de finales de los 70'. Lo interesante a mi parecer tiene que ver con lo que inaugura, con el espacio musical/mental que abre y el espacio es sin duda la contra-parte necesaria para entender una obra que habla del tiempo. Así, Camaron nos invita a conocer de su mano un determinado momento para el flamenco, un momento de cambio de aires y espacios nuevos. La leyenda del tiempo es un disco de espacios y aire, mucho aire, oxigeno y brisa que ensancha pulmones. Irónicamente a este espacio de cambios, de apertura, lo consagró como legendario; es decir, como lo que permanece. La heraclitiana visión de lo que fluye como lo que debe mantenerse es la especificidad de los avanzados a su tiempo, los que entienden su tiempo más como punto de un tránsito que no puede ser llegada y sólo aparentemente partida.


viernes, septiembre 04, 2009

TE LO DIJE AYER O MAÑANA


cualquier futuro será mejor en blanco y negro






SIEMPRE SE PUEDE DECIR MENOS


lunes, agosto 17, 2009

LOVE


El Amor me acogió, mas mi alma se apartaba,
culpable de polvo y de pecado.
Pero el Amor que todo lo ve, observando
mi entrada vacilante,
se acercó hasta mí, preguntándome con dulzura:
“¿Hay algo que eches en falta?”
“Un invitado -respondí- digno de encontrarse aquí”.
“Tú serás ese invitado”, dijo el Amor.
“¿Yo, el malvado, el ingrato?
¡Ah, mi amado,si no puedo mirarte!”
El amor tomó mi mano y replicó sonriente:
“¿Quién ha hecho esos ojos sino yo?”
“Es cierto, Señor, pero yo los ensucié; deja que mi vergüenza
vaya donde se merece”.
“¿Y no sabes -dijo el Amor- quién ha tomado sobre sí la culpa?”
“¡Mi Amado! Entonces, podré quedarme…”
“Siéntate -dijo el Amor- y degusta mis manjares”.
Así que me senté y comí.



George Herbert


domingo, agosto 16, 2009


EDUCACIÓN PULP



Es la primera vez que ensayo algo así. Ya me perdonarán si mejor hubiese invertido mi tiempo en leer más y en aportar menos perogrullo. Así están las cosas, cuando me propongo a hablarles de un tebeo de superhéroes a la vieja usanza para destacar algunos aspectos que me han llamada la atención. Nos referimos a la entrega nº 40 de Tales to Astonish, escogido por amor a esos dibujos pulp que ya en la portada me han seducido.


Si bien lo anterior es lo mas importante y a nadie que no le convenza como lo primero y primordial, nada de lo dicho después le interesará. Dicho de otra manera, si quieren quédense con lo estético de las imágenes, que lo que aporte será de menos.


La historieta nos muestra un superhéroe aka "el hombre hormiga" que es científico, bienhechor de la humanidad a la par que inventor de todo tipo de artefactos para el futuro. Lo del científico imaginativo e inventor nos viene al pelo a la hora de reflexionar las virtudes de una época en la que la ciencia y el mito del progreso eran sobretodo, y en primer lugar, sueño de niños. “Sueño de niños “en el mejor de los sentidos, entiéndase, cómo aquello que es capaz de hacer soñar a un niño, como trasunto de la humanidad en su concepción más tierna e imaginativa. Es decir, la ciencia a mediados de los 60 todavía hacia soñar con artilugios que resolvían mundanas y fantásticas necesidades.


No obstante, nuestro héroe es atípico porqué su poder pasa por su tamaño y confraternización telepática con las hormigas; lo cual, reflexiónenlo un poco no deja de ser curioso. Sobretodo si atendemos al hecho de que en ningún caso las hormigas son utilizadas en el sentido bíblico de plaga voraz – topos fílmico por todos conocido – sino como fieles compañeras a la hora de impartir justicia. Así, un hombre más pequeño del mundo es capaz de afrontar su contacto directo con los malhechores a partir de su escurridiza ventaja. A propósito de lo anterior, no deja de ser curiosa la nota del editor en la que nos informa que nuestro héroe mantiene la fuerza de adulto pese haber reducido proporcionalmente su tamaño. Esta nota de honestidad, que intenta salvar una situación incomprensible de otra manera, es una prueba fehaciente de que las normas en la ficción funcionan de forma análoga al mundo real, siendo este distinto y con distintas determinaciones.


Finalmente, nos interesa recalcar la especial odisea que sufre nuestro héroe a la hora de desplazarse por la ciudad, así entendemos que buena parte de la constante actividad inventiva consiste en todo tipo de: catapultas, palancas y otros elementos circenses que nos dan buena cuenta del referente como origen del mito: el hombre bala es pequeño, pero ha continuado estudiando, tal y como debieran los lectores de estos tebeos.



BACK ME TO THE 80'S







miércoles, agosto 12, 2009

DE ALGÚN MODO









lunes, agosto 10, 2009

REQUIEM FOR A DREAM



Se aconseja no clicar en caso de sensibilidad a la pornografía documental




domingo, agosto 02, 2009

LOS FILÓSOFOS CONTRA EL MUNDO







viernes, julio 31, 2009

VIVIR VALE LA PENA



Ante la duda, la certeza:
todo ha sido dicho ya.

Sin embargo, esa sonrisa que de juventud
se eterniza en estela de curiosidad...

Cuantas veces has intentado aprender
y ya de siempre lo has sabido

No aprender de los errores
sino aprender a equivocarse

aprender no lo humano,
sino a ser un estúpido
precisamente eso: un estúpido humano.



miércoles, julio 29, 2009

AZUCARADO



El tempo siempre deberá ser controlado
a un ritmo justo, lascivia multicolor

Así, podrás suscitar lo que por dulzura
puede ser mantenido en su demora

En ese permanecer atemporal, el ceño fruncido
y las esperas en campiña.

Nunca nadie tuvo mejor tiempo que el ocaso de un día
el desabrochar las costuras, el cotón blanquísimo,
y las palabras como puro deseo.





martes, julio 28, 2009

JUSTO EN LA MITAD


Una prueba de que el pop lo confundió todo
es intentar averiguar por qué todo símbolo ya no remite a nadie

Lo has pensado muchas veces y nadie te lo había contado jamás
¿Por qué ahora te has atrevido a mirar más allá?

Y lo lúdico se reduce a esa pequeña cuadra
trazos de tiza y todo el sol del verano

vestidos blanco y pastel, para jugar sin mirar atrás
cuanto verde deja ese rastro en la memoria
ya la acera está vacía y tú solo.








EL MEJOR POSGRADO








lunes, julio 27, 2009

POR FAVOR, DÉJEME VOLVER A LA ANTERIOR


Todo tan junto como aquellos artículos de mondo brutto
que siempre miramos y jamás nos decidimos a comprar.

Bajas a ras de suelo y casi siempre la dulzura nos podrá
porque nunca deberás vivir con tanto vértigo como yo

en la espada lo sientes, el tren cuando levanto las piernas
y todo me parece lanzado a destrucción segura;

ya has olvidado que los ancianos cuando mueren se parecen
y éso nunca fue tan relajante como pensaste.



domingo, julio 26, 2009

SIEMPRE FICCIÓN


El inicio es francés, parisino y dice la verdad
puesto que antes ya no había lugar en la oscuridad.

Titilando sales a buscar el neón fiel
lo que te ha dicho: algo más.

Y el paso acompasa a las calles
con tantas luces, colores.

Has visto?
nadie es igual y todos vagan,
tu también podrás soñar

sólo un paso más y has llegado
el embrujo de esa delicia,
esa voz,
quizás el amor.



viernes, julio 24, 2009

ILLUSION







jueves, julio 23, 2009

DELICIOSA CORRESPONDENCIA
[ FINAL E INCONCLUSA ]


Viena, 2 de marzo de 1903

Estimado señor Hesse:

[...] Yo, aquí, también suelo apartarme de los caminos de la literatura. Creo [...] que en el extranjero se imaginan la literatura austriaca como una enorme mesa de café alrededor de la cual permanecemos sentados todos, día tras día. Ahora bien, yo, por ejemplo, no mantengo una relación estrecha ni con Schnitzler, ni con Bahr, ni con Hofmannsthal, ni con Altenberg; es más, a los tres primeros ni siquiera los conozco. Recorro mis caminos por el campo con algunos autores más silenciosos: Camill Hoffmann, Hans Müller, Franz Karl Ginzkey, un poeta franco-turco, el doctor Abdullah Djaddet Bey, y algunos pintores y músicos. Creo que, en el fondo, todos nosotros -y con «nosotros» me refiero a los que sentimos esta afinidad- vivimos de un modo parecido. Yo también he prodigado, y no poco, la vida, sólo me falta ese último desbordamiento: el de la embriaguez. [...]

¡Y para colmo tengo que practicar la ciencia! Ahora trabajo como un demente para acabar el año que viene, de una vez por todas, con lo del título de Doctor philosophiae, y así poder arrojarlo a mis espaldas como si se tratase de unos molestos harapos. Ésta es, tal vez, la única cosa que hago para complacer a mis padres, en contra de mi propio yo. Me siento totalmente aniquilado de tanto quemarme las cejas, algo que sólo interrumpo de vez en cuando para pasar alguna noche de locura, pero nunca para divertirme o liberarme; espero poder imponer en casa el consentimiento para ir en Pascua por diez días a Italia. He aprendido italiano y estoy ávido por ver los cuadros de Leonardo, que sé que me encantarán [...].

Suyo.





COM T'ESTIMO JO


Has imaginat allò que de nocturn et fa viure
és una sensació que anima les llagues amb aiguardent

pot ser que et sembli borrós, potser líquid com la pluja.
desconfia perquè l'ambient és més sec que aquell eco del desert.

T'ho has imaginat avui, potser la devoció passa per reconèixer això també;
de fet t'ho has preguntat sempre:

Tu m'estimes,
Tu m'estimes?
Tu m'estimes!

...............................................Tal i com t'estimo jo.



martes, julio 21, 2009

L'ALEGRIA I ELS PEIXOS DE COLORS


Un atreviment com aquest només pot ser honrat
per tots aquells peixos de colors

quantes vegades has desitjat que fos així
la simplicitat d'allò que rau a terra.

Malgrat tot, decideixes donar un pas endavant
i creure que allò sagrat només és la vida

però recorda, se t'ha fet curt i la nit necessita repeticions
compulsiu?
això ja ho sabies ahir.



lunes, julio 20, 2009

LA PHILOSOPHIE


tan sexy, nocturna y sofis *







viernes, julio 17, 2009

BACK TO THE 80'


Tothom té els seus preferits, fins i tot l'enfant terrible de les perruqueres de barri.




INSPIRACIÓ INFINITA


I tot llisca de forma tropical,

fins i tot aquella acidesa dels fruits mai prou madurs

Has vist com s'aixeca la pols
i
en aquest precís moment ens posem seriosos

mai gaire estona


perquè com es pot viure això
sinó és amb alegria

i

avui ho puc dir, perquè n'estic segur:
ha sortit millor.



COLISIÓN DE FENÓMENOS






jueves, julio 16, 2009

QUEMARSE DE VERDAD


Cuanto has tenido que andar para darte cuenta,
lo que tenías que aprender sólo habla de la vida

y no está lejos

justo ahí donde las raices se vuelven: no.

lo has oído bien?

Despierta, el extranjero no habla de tí,
JAMÁS.

Todo está aquí a ras de suelo
y no te das cuenta

si es así,

anda bajo el sol,
hasta que de verdad te queme.




DELICIOSA CORRESPONDENCIA


Viena, 2 de febrero de 1903


Muy apreciado señor Hesse:

[...] su libro me ha deparado una gran alegría. Se lo agradezco de verdad, desde lo más hondo, y tengo que pedirle también que crea lo que voy a decirle: hace mucho tiempo que tenía la intención de dirigirme a usted [...] He creído siempre en aquella «Liga secreta de los melancólicos» de la que habla Jacobsen en su Maria Grubbe; sostengo también que los que sentimos, en lo íntimo de nuestro ser, cierta afinidad del alma, no debemos permanecer desconocidos los unos para los otros. Conocerle ahora personalmente a usted, a quien estimo mucho desde hace tiempo por algunos versos aislados leídos en revistas, me depara una alegría sincera.

¿Me permite decirle algo sobre su libro? [...] lo he tomado en mis manos y, guiándome por mi sensibilidad más clara y viva, se lo he llevado a algunos amigos para leerles pasajes en voz alta. Con toda sinceridad, me doy cuenta de que, junto a El libro de las imágenes de Rilke, a Der Spiegel [El espejo] de Wilhelm von Scholz y al Adagio stiller Abende [Adagio de atardeceres apacibles], obra de mi querido amigo Camill Hoffmann -libro que, además, siento extraordinariamente cercano-, éste es [para mí] el más querido poemario de este año. Con satisfacción puedo colocarlo junto a los otros libros que me han sido dedicados; y la compañía allí, por cierto, no es nada despreciable [...]. También me gustaría, en cuanto se preste la ocasión, hacer algo por su libro, y hacerlo en una gran publicación, donde sepa que mis palabras no se las llevará el viento.

Recibirá mi Verlaine en unos ocho días. Le pediré hoy mismo a mi editor algunos ejemplares nuevos; he tenido, por cierto, muchas satisfacciones con él, se vende magníficamente bien y espero que, para el otoño, vea la luz una segunda edición, con una tirada de tres mil ejemplares. Quiero, para entonces, añadir su magnífico poema, y le pido que eventualmente me haga llegar otras pruebas.

Y una cosa más: en vista de que ha sido usted, con su fuerza y su desenfado, quien ha roto el hielo, no quisiera que perdamos del todo el contacto. Me gustaría conocer más de usted [...]. No soy un autor de cartas muy fiable [...]. Sin embargo, siempre constituye para mí una dicha poder decirle a algún amigo al que aprecio cosas más íntimas y personales, esas que nos mueven y nos ocupan en lo más profundo; sólo que, en mi caso, esas cartas surgen de manera espontánea: no salen nunca con el próximo correo, sino que tardan a menudo tres semanas o más. Si se atreve usted, en tales circunstancias, a referirme muchas más cosas acerca de su persona, me sentiré satisfecho y hondamente agradecido, y creo que, en ese caso, podrá contar conmigo. Como poeta no me tengo en muy alta estima, y es ésa la razón por la que no dudo jamás en considerarme un ser totalmente superfluo para el mundo, a menos que me valore en mi virtud de ser «amigo de mis amigos». Y tengo la impresión de que podré contarle a usted entre ellos. [...]

Stefan Zweig


miércoles, julio 15, 2009

LA VIDA COMO APRENDIZAJE


Ponme, ponme esa cinta otra vez
Pónmela hasta que se arranque



martes, julio 14, 2009

PURA DEVOCIÓN







DELICIOSA CORRESPONDENCIA



Basilea, enero de 1903

Muy estimado señor [ Stephan Zweig ] :

¡No se asuste usted porque, ahora, de repente, le aborde con un saludo y una petición!

Adjunto a esta carta encontrará usted mi librito Gedichte [Poemas], que contiene, entre otras cosas, una traducción de Verlaine. Si algo en este libro resultara de su agrado, le ruego encarecidamente que me regale en reciprocidad su libro sobre Verlaine (los poemas suyos ya los tengo). Me haría muy feliz poseer ese hermoso volumen con una línea de dedicatoria escrita de su puño y letra.

Me proporcionará usted una alegría enorme. Soy ridículamente pauvre y me veo obligado a ir mendigando mis contentos acá o acullá. En esa empresa, sin embargo, he encontrado siempre, por azar, muchos amigos queridos [...]. ¿Tendré la misma suerte con usted?

¿O no?

Le saluda afectuosamente, su devoto servidor,

Hermann Hesse


HILARIOUS POPHILOSOPHY





LOST ON 80's STYLE







lunes, julio 13, 2009

EN TODOS LOS ÓRDENES DE LA VIDA



" lo complejo no se puede gobernar desde la planificación "


Juan Freire




domingo, julio 12, 2009

DE LA NECESIDAD VIRTUD


pocas veces un poema sabe a algo

quizás menos sabe a tí




DORMIR


La necessitat d'estar exhaust





martes, junio 30, 2009

SOON MY SWEET LOVE


" Only from you, my sweet love,
will this heart have peace and solace


Your beautiful soft light is my guiding star,
love that guides me into port "






lunes, junio 29, 2009

Interioritat i/y extinción





viernes, junio 26, 2009

TODO EL MUNDO TENÍA SU PROPIA CANCIÓN FAVORITA


Michael Jackson - Billie Jean
Found at skreemr.com



miércoles, junio 17, 2009

THE NIGHT OF LOVING DEAD



miércoles, junio 10, 2009

MY SO CALLED ART



domingo, mayo 31, 2009

YOUTH







sábado, mayo 30, 2009

UNDEAD NIGHTS





martes, mayo 26, 2009

RASTREJANT LA ANOMALIA



" Un llibre encara no llegit ple de punts de lectura "






domingo, mayo 24, 2009

Post-scriptum personal



Quan Gabrielle Bell a “ Afortunada “ i Andy Watson a “ Desayuno por la tarde – ambdues novel·les gràfiques – ens apropen a la realitat dels adults joves actuals a occident – Nova York i Anglaterra respectivament -, ens parlen d’una nova realitat de frustració personal en la que joves de 30 i pocs anys es mouen entre la no acceptació d’una promesa incomplerta – una carrera i una vida estable – i la necessitat d’adaptar-se a una vida de: compartir pis i buscar-ne de forma constant, l’atur omnipresent i el transcurs dels dies, malgrat tot, gairebé amb sentiment de felicitat. Felicitat perquè els seus protagonistes han entès que una de les maneres més probables de viure a l’actualitat, amb perfil d’estudis o sense, és la voluntat de simplement sobreviure. Aquesta realitat caricaturitzada és la pròpia de molts joves que al primer món han adoptat un estil de vida que distingim amb el terme “ mileurisme “ i que suposa l’acceptació que les oportunitats laborals per una vida més o menys estable es van exhaurir ja fa unes dècades. Així, tota possibilitat de tenir una vida acceptable passa per intentar redefinir-se a sí mateixos com a únic projecte personal possible. Fins i tot, en el millor dels casos, mitjançant el suport d’una parella pot assumir-se amb més garanties – molt difícilment formar una família. Els anteriors, no deixen de ser projectes petits, per a possibilitats de vida precàries.



viernes, mayo 22, 2009



I a vegades torno a viure les nits
amb els ulls oberts

i algú diu que ho ha entès

somric amb el pit,

surto i miro el cel

ja torno a pensar que tot és possible

quan s'és especial


FUNNY CLASSICISM






domingo, mayo 17, 2009

REGALANDO MODERNIDAD







viernes, mayo 15, 2009

esta noche, cada noche...


Cuantas veces te has derrengado delante de la pantalla buscando no dormir,
esperando algo más de la vida.





UNA VEZ TRAS OTRA


decisiones equivocadas







lunes, mayo 11, 2009

LA CASA DEL PADRE


" Habitad la casa y ésta no caerá "


Arseni Tarkovski




miércoles, mayo 06, 2009

Griego cristalino

" El futuro es el tiempo del olvido "




Todos los colores olvidados,

Rojos, ocres y amarillos de las hojas ya caídas.

Eramos jóvenes y hermosos, deseo y olvido

Juntos tan cerca y a la vez tan sumamente lejos.

La desgracia de todo amor que podría haber sido

A tu lado, recuerdo las lagrimas que se perdieron

¿ Las recuerdas tú ?

Pudo haber sido de otro modo, 

Mientras te revuelves en las sabanas

 los recuerdos de lluvia traspasan la pared

¿Te acuerdas de todos los colores olvidados?

¿Te acuerdas de mí.?


sábado, mayo 02, 2009

El chico más pálido de la playa del Gros



jueves, abril 23, 2009

LOVE ETC.



martes, abril 21, 2009

CREO EN BALLARD


" Creo en el poder de la imaginación para rehacer el mundo, para liberar la verdad que llevamos adentro, para sujetar la noche, para trascender la muerte, para hechizar las autopistas, para congraciarnos con los pájaros, para asegurarnos las confidencias de los locos "


J.G. Ballard

lunes, abril 20, 2009

REST IN PEACE



miércoles, abril 15, 2009

ORGULLO KITSCH v.3





lunes, abril 13, 2009

Y YO A LO MÍO...



" Nuestra existencia no es más que un cortocircuito de luz entre dos eternidades de oscuridad "


Vladimir Nabokov




viernes, abril 03, 2009

HIPNÓTICO


sábado, marzo 28, 2009

MALSONS DOMÈSTICS


domingo, marzo 15, 2009

SIMBIOSIS POP DE DOS DEBILIDADES



sábado, marzo 14, 2009

IT'S RIGHT



domingo, marzo 08, 2009

A Song for the lovers: elcolibri & lovetilie



sábado, marzo 07, 2009

FRESH CLASSICS


viernes, marzo 06, 2009

CLÁSICOS



sábado, febrero 28, 2009

80's love









domingo, febrero 22, 2009

Amor

Sóc una persona afortunada per moltes coses,
no sempre ho sé valorar i, tot sovint, parlo més del compte.

Escric això per demanar-li disculpes i agrair-li tot el que fa per mí,
tant que no li podré agrair mai del tot, tal i com vostè mereixeria.

Per això, perquè l'estimo i em continuo equivocant dia rera dia,
no entenent-la, no valorant-li tots i cadascun dels petits detalls que se'm passen desaparcebuts.

Li demano que em disculpi, que intentaré fer les coses millor,
que la mereixeré algun dia.

domingo, febrero 15, 2009

AYER LO HABLABA


" pues en verdad nadie quiere saber exactamente qué está pasando y cuáles son las consecuencias de nuestras maneras de vivir "


María Virginia Jaua



sábado, febrero 14, 2009

SIN ACRITUD


Cuando uno empieza a envejecer, tiene la sensación de que cada año resta en vez de sumar. Así, en otros tiempos uno no imaginaba nada en particular al sumar un año más en su haber. A fecha de hoy, uno tiene la sensación cada vez más clara que éste, quizás, sea el último.





martes, febrero 03, 2009

CANCIONZACAS!!!!!!!!







lunes, febrero 02, 2009

LO MÁS BONITO QUE HAS VISTO ÚLTIMAMENTE